ΔΕΠΥ

 Α1 ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΠΡΟΣΕΞΙΑΣ

1. Συχνά αποτυγχάνει να επικεντρώσει την προσοχή σε λεπτομέρειες ή κάνει λάθη απροσεξίας στις σχολικές εργασίες, τη δουλειά ή άλλες δραστηριότητες
2. Συχνά δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του στα καθήκοντά του ή στο παιχνίδι
3. Συχνά φαίνεται να μην ακούει όταν του μιλούν
4. Συχνά δεν ακολουθεί μέχρι τέλους οδηγίες και αποτυγχάνει να ολοκληρώσει σχολικές εργασίες, δουλειές που του ανατίθενται ή καθήκοντα στον χώρο εργασίας (χωρίς να οφείλεται σε εναντιωματική συμπεριφορά ή αδυναμία κατανόησης των οδηγιών)
5. Συχνά δυσκολεύεται να οργανώσει δουλειές και δραστηριότητες
6. Συχνά αποφεύγει ή αποστρέφεται ή είναι απρόθυμος να εμπλακεί σε δουλειές που απαιτούν αδιάπτωτη πνευματική προσπάθεια (όπως σχολική εργασία ή προπαρασκευή των μαθημάτων στο σπίτι)
7. Συχνά χάνει αντικείμενα απαραίτητα για δουλειές ή δραστηριότητες (π.χ. παιχνίδια, μολύβια, βιβλία, εργασίες που έχουν δοθεί για το σπίτι)
8. Συχνά η προσοχή του διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα
9. Συχνά ξεχνά καθημερινές δραστηριότητες

Α2 ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Υπερκινητικότητα
1. Συχνά κινεί τα χέρια ή τα πόδια ή στριφογυρίζει στη θέση του
2. Συχνά αφήνει τη θέση του στην τάξη ή σε άλλες περιστάσεις, στις οποίες αναμένεται ότι θα παραμείνει καθισμένος
3. Συχνά τρέχει εδώ κι εκεί και σκαρφαλώνει με τρόπο υπερβολικό σε περιστάσεις οι οποίες δεν προσφέρονται για ανάλογες δραστηριότητες (στους εφήβους και τους ενήλικες μπορεί να περιορίζεται σε υποκειμενικά αισθήματα κινητικής ανησυχίας)
4. Συχνά δυσκολεύεται να παίζει ή να συμμετέχει σε δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου ήσυχα
5. Συχνά είναι διαρκώς σε κίνηση και συχνά ενεργεί σαν να «κινείται με μηχανή»
6. Συχνά μιλάει υπερβολικά
Παρορμητικότητα
1. Συχνά απαντά απερίσκεπτα πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση
2. Συχνά δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του
3. Συχνά διακόπτει ή ενοχλεί με την παρουσία του/της τους άλλους (π.χ. παρεμβαίνει σε συζητήσεις ή παιχνίδια)

Για να τεθεί η διάγνωση απαιτούνται έξι (ή περισσότερα) από τα παρακάτω συμπτώματα απροσεξίας ή υπερκινητικότητας-παρορμητικότητας παρόντα τους τελευταίους 6 μήνες σε βαθμό δυσπροσαρμοστικό και μη αναμενόμενο από το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού. Τα συμπτώματα πρέπει να είναι παρόντα πριν την ηλικία των 12 ετών. Αν πρόκειται για άτομο από 17 ετών και άνω ο ελάχιστος αριθμός κριτηρίων είναι 4.

Τα συμπτώματα απροσεξίας ή υπερκινητικού – παρορμητικού τύπου είναι παρόντα σε δύο ή περισσότερους τομείς της ζωής του ατόμου (πχ οικογένεια, σχολείο, εργασία, κοινωνική ζωή, αυτοπεποίθηση) και εμφανώς εμπλέκονται ή επηρεάζουν την ποιότητα της κοινωνικής, ακαδημαϊκής ή επαγγελματικής λειτουργικότητας των ατόμων.

Συγκεκριμένες αιτίες για την εμφάνιση της ΔΕΠΥ δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί. Υπάρχουν στοιχεία ότι γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην εμφάνιση της. Τρία στα τέσσερα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν συγγενή με τη διαταραχή. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο στην εμφάνιση της ΔΕΠΥ είναι η προωρότητα, οι εγκεφαλικοί τραυματισμοί, το κάπνισμα της μητέρας, η χρήση αλκοόλ ή το έντονο στρες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ είναι συνήθως συνδυαστική. Φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία, επικεντρωμένη στις δυσκολίες του ατόμου ή και coaching, συνήθως βοηθούν το άτομο να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις δυσλειτουργίες που προκύπτουν. Πολλές φορές η εμπλοκή της οικογένειας στην θεραπευτική διαδικασία βοηθάει.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό να γίνεται ολοκληρωμένη αξιολόγηση για ύπαρξη και άλλων διαταραχών (συννόσηση), τα συμπτώματα των οποίων μπορεί να επιδεινώνουν ή να αλληλοεπικαλύπτονται με τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ έτσι, ώστε να υπάρχει κατάλληλη αντιμετώπιση.